مرکز داده(دیتا سنتر)

مرکز داده محلی امن برای نگهداری اطلاعات و پردازش داده ها می باشد . بر اساس نوع کاربری مرکز داده ، شرایط و محدودیت های  فیزیکی ، ساختمانی و تاسیساتی راهکارهای متفاوتی برای بخش های ساختمانی ، الکتریکال و سرمایشی مرکز داده ارائه می گردد.

بطور کلی مراکز داده به سه دسته اصلی به شرح زیر تقسیم بندی می شوند.

EDC (Enterprise Data Center)

IDC  (Internet Data Center)

XDC  (Extranet Data Center)

بر اساس نوع دسته بندی مرکز داده راهکارهای مختلفی برای زیر ساخت های یک مرکز داده تعریف می شود. همچنین  شرایطی نظیر Colocation بر طراحی ساختمانی و چیدمان تجهیزات تاثیر گذار می باشد.

با توجه به کاربری تعریف شده برای مرکز داده راهکارهای مختلفی برای زیرساخت های ساختمانی و سرمایش و الکتریکال برای آن قابل ارائه می باشد.

راهکارهای ساختمانی:

بطور معمول مراکز داده در یک ساختمان امن احداث می گردند ولی در صورت کمبود زمان و نیاز به سرعت از دیتا سنتر های قابل حمل یا کانتینری استفاده می گردد. این نوع مراکز داده بسبب اینکه در محل کارخانه تولید می شوند زمان کمتری برای راه اندازی نیاز دارند و همچنین از خصوصیات مهم این نوع مراکز داده قابلیت حمل و جابجائی آنها و راه اندازی سریع آنها می باشد. این نوع مراکز داده همچنین برای سازمانهائی که دارای توسعه مداوم و سریع می باشند مناسب می باشد.

 راهکارهای سرمایشی:

سیستم سرمایش INROOM :

این سیستم در مراکزی که دارای کف کاذب می باشند قابل پیاده سازی است .در این روش سیستم سرمایش از نوع Package بوده و هوای خنک به زیر کف کاذب دمیده شده و از زیر رکها و یا از دریچه های مقابل رکها وارد رکها شده و موجب خنک شدن تجهیزات می گردد. به جهت بالا بردن راندمان در این روش رکها به گونه ای قرار می گیرند که جلوی رکها روبه روی هم و پشت رکها نیز رو به روی هم باشد بدین ترتیب با ایجاد راهروی سرد و راهروی گرم هوای سرد و گرم کانالیزه شده و تداخل کمتری با یکدیگر داشته و راندمان سیستم سرمایش افزایش می یابد .

معایب این سیستم عبارتند از:

  • عدم امکان خنک کردن رکهائی با دانسیته حرارتی بالا
  • لزوم استفاده از کف کاذب با ارتفاع نسبتا زیاد
  • بوجود آمدن نقاط گرم در فضای مرکز کامپیوتر
  • تاثیر موانع فیزیکی در زیر کف کاذب در سرمایش تجهیزات
  • لزوم درز بندی کف کاذب و جلو گیری از خروج هوا از منافذ
  • تاثیر موانع فیزیکی در مسیر برگشت هوای گرم در راندمان سیستم
  • تاثیر ارتفاع اتاق بر راندمان سیستم
  • لزوم قرار گیری رکها در حد اقل ۱٫۵ متری دورتر از پکیج و اشغال فضای زیاد
  • دمای غیر یکنواخت محدوده پائین رم و محدوده بالای رک
سیستم سرمایش Inrow:

تفاوت این سیستم با سیستمInRoom  در اینست که سیستم های خنک کننده به تعداد بیشتر و در کنار رکهای تجهیزات قرار می گیرند . این سیستمها هوای گرم خارج شده از پشت رکها را مکیده و پس از خنک نمودن به جلو رکها می دمند ،لذا با توجه به اینکه بین این سیستمها و رکها فاصله ای وجود ندارد و همچنین به دلیل اینک هوای خنک دمیده شده تمام فضای مقابل رکها را پوشش می دهد لذا تهویه بهتری صورت گرفته و همچنین امکان خنک کردن رکهائی با دانسیته حرارتی نسبتا بالا وجود دارد .در این روش نیازی به کف کاذب نمی باشد و همچنین راندمان سیستم سرمایش تا حد بسیار زیادی بهبود می یابد .از معایب این سیستم می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  1. قیمت بالاتر نسبت به سیستم In Room.
  2. نیاز به تعداد دستگاه بیشتر
استفاده از اتاقک بسته (سرد/گرم):

نکته کلیدی در طراحی سیستم های سرمایش مراکز داده جدا سازی هوای سرد و هوای گرم می باشد. در هر یک از دو روش Inroom  و Inrow این امکان وجود دارد که با بستن راهرو گرم یا سرد و جدا سازی هوای گرم و سرد راندمان سیستم را افزایش و از ایجاد Hot Spot جلو گیری کرد.  با استفاده از اتاقک بسته راندمان سیستم سرمایش در حدود ۲۰% افزایش می یابد و همچنین امکان افزایش دانسیته حرارتی رک ها نیز فراهم می گردد. از دیگر مزایای اتاقک بسته توزیع یکنواخت برودت در سطوح پائین و بالا رک ها می باشد.